Ως τον πιο κοστοβόρο, μικρό ανασχηματισμό κυβέρνησης στην ιστορία της Ελλάδας χαρακτηρίζει ο Γιάννης Βαρουφάκης τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, σε νέο άρθρο του στο www.project-syndicate.org, υπό τον τίτλο «Ελλάδα χωρίς ψευδαισθήσεις».
«Με λίγες εξαιρέσεις, οι ίδιοι υπουργοί έχουν επιστρέψει στις ίδιες θέσεις, ως μέρος μίας κυβέρνησης που στηρίζεται από το ίδιο παράξενο ζευγάρι κομμάτων», γράφει ο πρώην υπουργός Οικονομικών και συνεχίζει: «Ο Τσίπρας καταλαβαίνει ότι η κυβέρνησή του κάνει πατινάζ σε ένα λεπτό στρώμα πάγου, με ένα δημοσιονομικό πρόγραμμα που δεν μπορεί να πετύχει και μία μεταρρυθμιστική ατζέντα που οι υπουργοί του μισούν. Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει δεσμευτεί να υλοποιήσει μια μακρά λίστα σκληρών μέτρων. Τρία εντυπωσιακά από την χιονοστιβάδα που περιμένει: Περισσότεροι από 600.000 αγρότες θα αναγκαστούν να πληρώσουν πρόσθετους φόρους για το 2014 και να προπληρώσουν το 50% του εικαζόμενου φόρου τους για το 2015. Περισσότεροι από 700.000 μικροεπιχειρηματίες (συμπεριλαμβανομένων και μερικών χαμηλόμισθων εργαζομένων που αναγκάζονται να δηλώνονται ως παρέχοντες υπηρεσίες) θα αναγκαστούν να προπληρώσουν ολόκληρο (ναι, καλά το διαβάσατε) τον φόρο του επόμενου έτους. Όσο για τον επόμενο χρόνο, ο κάθε έμπορος θα έρθει αντιμέτωπος με φόρο 26% από το πρώτο ευρώ που κερδίζει- ενώ θα του ζητηθεί να προπληρώσει το 2016 το 75% του φόρου του για το 2017. Μαζί με αυτές τις γελοίες αυξήσεις φόρων (που ακόμα εμπεριέχουν αυξήσεις και στους φόρους επί των πωλήσεων) η κυβέρνηση Τσίπρα έχει συμφωνήσει τόσο σε μειώσεις συντάξεων όσο και σε ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας. Ακόμα και οι πιο θερμοί υπέρ των μεταρρυθμίσεων δειλιάζουν μπροστά στην ατζέντα της «τρόικα» (Ευρωπαϊκή Κομισιόν, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα).
Στο άρθρο του ακόμη, ο κ. Βαρουφάκης αναφέρεται και στην προοπτική ελάφρυνσης χρέους, για την οποία εμφανίζεται σχεδόν βέβαιος ότι θα συμβεί. «Η εναλλακτική για τον Τσίπρα είναι να δείξει στο εκλογικό σώμα ότι η κυβέρνηση μπορεί να συνδυάσει τη συνθηκολόγηση με την τρόικα με τη δική της ατζέντα μεταρρυθμίσεων, με επίθεση στην ολιγαρχία που μπορεί να απελευθερώσει κεφάλαια για τους σκοπούς του περιορισμού του αντίκτυπου της λιτότητας στους πιο αδύναμους Έλληνες. Για να πετύχει αυτό ωστόσο, πρέπει να σκοτώσει δύο δράκους με τη μια: 1)Την ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα και 2) την ανεξάντλητη επινοητικότητα μίας ολιγαρχίας που ξέρει πώς να υπερασπίζεται τον εαυτό της, μεταξύ άλλων σφυρηλατώντας ισχυρές συμμαχίες με την τρόικα».
