Σαν σήμερα πέθανε ο κορυφαίος φιλόσοφος Αριστοτέλης

Ο Αριστοτέλης, αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, γεννήθηκε το 384 π.Χ. στα Στάγειρα της Μακεδονίας και πέθανε στις 7 Μαρτίου 322 π.Χ. στη Χαλκίδα.

Σε ηλικία 17 ετών εισέρχεται στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην Αθήνα, και παραμένει εκεί έως τα 37 του έτη και συνδέεται τόσο με τον ίδιο τον Πλάτωνα, όσο και με τον Εύδοξο, τον Ξενοκράτη και άλλους στοχαστές. Τα έργα του αναφέρονται σε πολλαπλά είδη επιστημών, όπως φυσική, βιολογία, ζωολογία, μεταφυσική, λογική, ηθική, ποίηση, θέατρο, μουσική, ρητορική, πολιτική κ.ά, τα οποία συνιστούν το πρώτο ολοκληρωμένο σύστημα στη Δυτική Φιλοσοφία. Η περίοδος της ωριμότητας αρχίζει με τις βιολογικές έρευνες και τα συμπεράσματά του είναι η πρώτη συστηματοποίηση των βιολογικών φαινομένων στην Ευρώπη. Υπήρξε δάσκαλος και εμπνευστής του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Oι Αλεξανδρινοί υπολόγιζαν ότι ο Αριστοτέλης έγραψε 400 περίπου συνολικά βιβλία. Ο Διογένης ο Λαέρτιος υπολόγισε το έργο του σε στίχους και βρήκε ότι έφταναν τις 45 μυριάδες, επακριβώς 445.270 στίχους. Το μεγαλύτερο μέρος από το έργο του αυτό χάθηκε.

Το έργο του Αριστοτέλη που έχει διασωθεί έως της μέρες πάντως, κρίνεται ως εξαιρετικά σημαντικό και έχει επηρεάσει πλήθος επιστημονικών θεωριών τις οποίες -κακώς- πολλοί θεωρούν νεότευκτες (π.χ. θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν)

Ο Αριστοτέλης ταλαντεύεται ανάμεσα στον ιδεαλισμό και τον υλισμό. Κάθε πράγμα, κατ’ αυτόν, αποτελείται από ύλη και πνεύμα, που είναι μεταξύ τους αδιάσπαστα ενωμένα. Η ύλη είναι παθητική, είναι η δυνατότητα του πράγματος, ενώ το πνεύμα ενεργητικό, δηλ. η δύναμη που μεταβάλλει τη δυνατότητα σε πραγματικότητα.

Ο Αριστοτέλης συνέβαλε σε κάθε σχεδόν τομέα της ανθρώπινης γνώσης και ήταν ιδρυτής πολλών νέων πεδίων της. Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Μπράιαν Μαγκί (Bryan Magee), “είναι αμφίβολο αν κάποιο ανθρώπινο ον γνώριζε τόσα πολλά όσα αυτός“. Πέρα από αμέτρητες άλλες επιτυχίες, ο Αριστοτέλης ήταν ο ιδρυτής της τυπικής λογικής, πρωτοπόρος στη μελέτη της ζωολογίας, και άφησε κάθε μελλοντικό επιστήμονα και φιλόσοφο σε χρέος μέσα από τη συμβολή του στην επιστημονική μέθοδο. Παρά τα επιτεύγματα αυτά, η επίδραση των σφαλμάτων του Αριστοτέλη θεωρείται από κάποιους ότι κράτησε σημαντικά πίσω την επιστήμη. Ο Μπέρτραντ Ράσελ σημειώνει ότι «σχεδόν κάθε σοβαρή διανοητική προκαταβολή έπρεπε να ξεκινήσει με μια επίθεση σε κάποιο Αριστοτέλειο δόγμα».